تاریخچه چای بعد از ظهر

چای بعد از ظهر توسط آنا، هفتمین دوشس بدفورد در سال 1840 در انگلستان معرفی شد. دوشس حدود ساعت چهار بعد از ظهر گرسنه می شد. وعده غذایی عصرانه برای ایشان حدود ساعت هشت بصورت مداوم سرو می کردند ، بنابراین بین ناهار و شام مدت زمان طولانی باقی می ماند. دوشس خواست که یک سینی چای، نان و کره و کیک را در اواخر بعد از ظهر به اتاق او بیاورند. این عادت او شد و او شروع به دعوت دوستان برای پیوستن به او کرد.

چای بعد از ظهر که مهمترین رسم و رسوم انگلیسی است و شاید تعجب آور باشد که اکنون تبدیل به یک سنت نسبتاً جدید در تمام کشورهای دیگر شده است. در حالی که رسم نوشیدن چای به هزاره سوم قبل از میلاد مسیح در چین باز می گردد و در دهه 1660 توسط پادشاه چارلز دوم و همسرش کاترین دی براگانزا پرتغالی در انگلستان رواج پیدا کرد، تا اواسط قرن 19 مفهوم ‘چای بعد از ظهر’ اولین بار ظاهر شد.

این حرکت درمورد چای به یک اتفاق اجتماعی شیک و لاگچری تبدیل شد. در طول طبقه بالا و جامعه 1880 زنان برای چای بعد از ظهر خود که معمولاً بین ساعت چهار تا پنج سرو می شد و عموما لباسهای بلند، دستکش و کلاه تبدیل می پوشیدند.

چای عصرانه سنتی شامل مجموعه ای از ساندویچ های زیبا (شامل ساندویچ های خیار قطعه قطعه شده نازک)، کیک و شیرینی نیز سرو می شود. اکثرا چای کشت شده در هند یا سیلان در فنجان های ظریف چینی ریخته و سرو می شود.

امروزه ، در خانه های متوسط ​​حومه شهر ، چای بعد از ظهر به احتمال زیاد فقط یک بیسکویت یا یک کیک کوچک با یک لیوان چای است که گاهی از چای کیسه ای استفاده می شود.

برای اینکه بهترین سنت چای بعد از ظهر را تجربه کنید ، با سفر به یکی از بهترین هتل های لندن لذت ببرید یا از یک چایخانه جالب در غرب کشور دیدن کنید. چای خامه ای دونشایر در سراسر جهان مشهور است و شامل اسكون، مربای توت فرنگی و خامه زده شده دوان و همچنین فنجان های چای شیرین داغ است كه در فنجان های چینی سرو می شود. بسیاری از شهرستان های دیگر در انگلستان نیز بهترین چای های خامه ای را ادعا می کنند: دورست ، کورن وال و سامرست. هتل های مختلفی در لندن تجربه کاملی از تجربه چای بعد از ظهر را ارائه می دهند. هتل هایی که چای عصرانه سنتی ارائه می دهند شامل کلاریج ، دورچستر ، ریتز و ساووی و همچنین هارودز و فورتنوم و میسون است.